Dit boek geeft inzicht in de activiteiten en achtergrond van een klimaatactivist. Schrijfster heeft zich ontwikkeld van iemand met amper kennis van klimaatverandering, tot iemand met een groot besef van urgentie. Ze heeft deelgenomen aan acties van allerlei soort: een straat, weg of kolentrein blokkeren, alleen of met anderen. De lobby van pensioenfondsen of een bank bezetten. Gesprekken voeren met politici. Zich laten interviewen door krant, radio en tv.
De acties werden gedaan onder de vlag van Extinction Rebellion en de variant Christian Climate Action. Ondanks de autobiografische ik-stijl is het boek aanstekelijk geschreven en lekker vlot leesbaar. Het is opgebouwd uit 26 hoofdstukken waarvan de meeste een bepaalde actie beschrijven.
Daarnaast zijn er enkele meer beschouwende hoofdstukken en krijgt de geïnteresseerd geraakte lezer adviezen op welke wijze het mogelijk is zich te gaan inzetten voor het klimaat. Regelmatig wordt ons verteld wat de drijfveren van de auteur zijn, wat deelname aan acties (en reacties van anderen) emotioneel met haar doet en in hoeverre haar gezondheidsklacht een probleem is. De lezer wordt prettig-direct aangesproken. De schrijfster handelt onder andere vanuit een christelijke basisgedachte, dat wordt af en toe met de lezer gedeeld.
Het boek richt zich vrij sterk op de fossiele industrie, op het gebrekkige klimaatbeleid van de overheid en ook op de rol van de financiële sector, maar slechts weinig op bijvoorbeeld de veeteelt of consumenten.
Een commentaar op de achterflap luidt: “Wat kan ik doen? Die vraag hoor ik vaak als het gaat over de klimaatcrisis. Vanaf nu heb ik een antwoord: lees deze inspirerende donderpreek, en kom in beweging!”
Rebelleren voor het leven
Een dominee in actie voor klimaatrechtvaardigheid
Auteur: Rozemarijn van ’t Einde
Uitgeverij: Kokboekencentrum Utrecht
Hoe kunnen we met al die hersenmassa zo dom zijn?
Hij geeft uitleg met behulp van natuurkundige wetten, scheikunde en biologie. Daarbij is getracht om het begrijpelijk te houden voor de gemiddelde lezer. Het boek richt zich bijvoorbeeld op beleidsmakers die op deze terreinen onvoldoende geschoold zijn (veel Tweede-Kamerleden hebben een alfa-achtergrond). Door de hoofdstukindeling is het mogelijk om een onderwerp over te slaan met weinig nadeel voor het vervolg.
Ik vond het geweldig om te lezen, al zijn er delen waar je niet vrolijk van wordt. Toch uiteindelijk een hoopgevend boek. In korte goed geschreven hoofdstukken worden een scala aan onderwerpen, die met klimaatverandering te maken hebben behandeld.
En waar je hoop uit kunt putten? Ja zo’n boek is er: ‘Regeneration. De klimaatcrisis opgelost in één generatie.‘ Als je die titel leest dan verwacht je toch wel wat. En in mijn ogen wordt dat waargemaakt. Dat geeft een goed gevoel. En het is ook nog een genoegen om het te lezen.
Tenzij we de strijd met het water aangaan. Als er nu één verhaal verteld moet worden, dan is dat het verhaal van Johan van Veen. Ingenieur. Vader van het Deltaplan. Een van de grootste Nederlanders aller tijden. Want het verhaal van Johan en de Watersnoodramp laat zien: we kunnen de strijd tegen het water opnieuw winnen. Daarom geeft de Postcodeloterij en de Correspondent het boek gratis weg.
De stikstofcrisis, waardoor onder andere de bouw van nieuwe projecten werd stilgelegd. Twee jaar voor het verschijnen van dit boek had de Raad van State uitspraak gedaan over het Programma Aanpak Stikstof. De Raad van State oordeelde dat de maatregelen van de PAS onvoldoende zijn om een daling van de stikstofdepositie te realiseren en daarmee de natuur in Nederland te beschermen. Er is sindsdien veel geschreven over stikstof, echter zonder dat er een overzicht is van de historie van het probleem, de achtergronden, de belangrijkste zaken die spelen en de mogelijke aanpak. Dit boek wil daaraan tegemoet komen door alle aspecten van de stikstofproblematiek voor een breed publiek te beschrijven.
Vanaf het moment dat Ruben Jacobs vader ging worden steeg zijn betrokkenheid bij milieu, duurzaamheid en klimaatverandering. Wat zou de eeuw van Felix brengen? 
